Gisteren liet ik wederkerigheid voorbij komen, vandaag is het de beurt aan sociale bewijskracht

Het idee is simpel:

Als we niet zeker weten wat we moeten doen, kijken we naar wat anderen doen.

We vertrouwen op gedrag van anderen als bewijs dat iets de juiste keuze is.

En dat zie je overal terug – van de winkelstraat tot de boardroom.

Het is een shortcut in ons brein. We hoeven niet alles zelf uit te zoeken, als anderen het al voor ons hebben getest.

En het werkt nóg sterker: als de situatie onzeker is, we die ander op onszelf vinden lijken en als we zien dat veel mensen hetzelfde doen.

Laat ik je meenemen in een voorbeeld.

We lanceerden bij HBtraining een nieuw programma voor bijverkoop in klantinteractie.

Eén van onze eerste klanten: een grote landelijke retailorganisatie. Bekend merk. Bekend gezicht.

Wat denk je dat er gebeurde toen we dit programma bespraken met een andere retailpartij? (Welke ook als casus op onze website staat dus neem gerust een kijkje)

“We zagen dat zij (die andere keten) er ook mee werkt, dus dit klinkt wel goed.”

BAM. De beslissing was eigenlijk al genomen vóórdat we begonnen met uitleggen.

Niet omdat wij zo overtuigend waren, ook niet omdat die retailer een autoriteit was.

Maar omdat het een branchegenoot was! Herkenbaar, vergelijkbaar, dus sociaal bewijs.

Dát is sociale bewijskracht.

En weet je wat het mooie is? Je kunt het vliegwiel laten draaien:

Klant A overtuigt klant B

Klant B wordt het voorbeeld voor klant C

En zo verder…

Cialdini in het kwadraat, noem ik dat wel eens ;)

Morgen nummer 3: Schaarste.

En ik ben benieuwd: waar zie jij in jouw organisatie gedrag ontstaan… omdat iemand anders ermee begon?

– Robin