Carrièreplannen? Als je zoekende bent, laat je dan soms iets influisteren…

Toen ik mijn school periode afrondde (MBO bouwkunde, wie had dat bij mij verwacht?), twijfelde ik om de horeca in te gaan, omdat mijn ouders beiden ook werkzaam waren in de horeca.

ik koos echter te blijven in de retail waarin ik al werkte en kwam bij een grote retailclub. 

En dat was echt mijn ding.

Ik was een ‘rising star’; op dat moment filiaalmanager, maar de titel districtsmanager lonkte al.

Toen de trainer van het management-programma dat ik doorliep, mij ‘s avonds aan de bar, na afloop van een trainingsdag, zei:

“Joh, ik wil dat jij gaat doen wat ik doe. Wil je niet voor mij komen werken?”

Ik was helemaal flabbergasted. “Je bent niet goed bij je hoofd!” was mijn antwoord.

Maar hij gaf niet op. Een tijd later stond hij op een maandag bij me in de winkel, met praktisch het contract al onder zijn arm. 

“Wij moeten echt een bak koffie drinken samen.”

Lang verhaal kort: ik heb die sprong in het diepe uiteindelijk wel genomen, via een omweg en iets later in de tijdlijn van mijn leven.

Waarom ik dit vertel? Nu bijna 25 jaar later sta ik weer even stil bij de sprong die ik destijds waagde.

En besef ik me:

Vastgelegde carrièreplannen zijn niet voor iedereen, en dat is prima. 

Laat je soms iets influisteren. 

Als het goed voelt, pak er dan op door.

Wie weet ontdek je een passie die je nooit had verwacht te hebben.

- Robin