Hoe ik als 15-jarige meer verdiende met fooi dan met mijn salaris (en nee, het was niet in de horeca!)

Mijn eerste commerciële stappen zette ik als 15-jarige in de retail. Niet in een hippe flagshipstore of een innovatieve salesomgeving—maar in een bouwmarkt. Vandaag de dag zou het en Praxis zijn, maar toen heette het nog Superdoe. (Oude rotten onder ons? Jullie weten waar ik het over heb. 😉)

Officieel was mijn taak simpel: schroefjes bijvullen, houten planken in de schappen plaatsen en balken sorteren. Daar zag ik weinig uitdaging in. Dus zodra ik een beetje vaart maakte met die taken, creëerde ik ruimte voor wat écht leuk was: klantcontact.

Ik had mijn zinnen gezet op de zagerij. 

Een kleine stap misschien, want ik werkte tenslotte al op de houtafdeling, maar eentje met potentie. Als ik kon laten zien dat ik die zaagmachine onder de knie had, zou ik dichterbij komen bij wat ik écht wilde doen.

Gelukkig had ik al wat ervaring met klussen—ik was al vanaf mijn twaalfde bezig met klussen en stond op het punt om MTS Bouwkunde te gaan doen. Dus al snel kreeg ik de kans om de zaag te bedienen. 

Maar ik dacht een paar stappen vooruit…

De meeste klanten kwamen met een paar afmetingen en vroegen: Kan dit uit die plaat? of Hoeveel hout heb ik nodig? In plaats van alleen te zagen, pakte ik een papiertje, maakte een snelle rekensom en dacht mee.

Steeds meer klanten kregen dit in de gaten. Ze kwamen niet langer alleen om hout te laten zagen, maar kwamen met schetsjes en ideeën. 

We willen een kast maken, hoe kunnen we dit het beste aanpakken? of, deze trapkast moet opnieuw worden ingedeeld, wat heb ik nodig?

Ik rekende het uit, dacht mee en hielp ze om zoveel mogelijk uit zo min mogelijk hout te halen.

Het resultaat? Klanten die met een grote glimlach de winkel verlieten. En als bonus… een extra fooi, vaak hoger dan mijn uurloon (waarover we natuurlijk niets tegen de bedrijfsleider zeiden.....🤫, waarbij ik inmiddels denk hij vond het allang goed, want de extra omzet was voor hem zeer welkom.)

De les van mijn jongere ik:

Ik besefte toen al iets wat ik nu nog steeds dagelijks toepas: een klant heeft niet altijd alleen behoefte aan een product, maar vooral aan iemand die meedenkt. Oprecht interesse toont. Helpt om het simpel te maken.

En dát is waar klantcontact voor mij om draait.

Ik ben benieuwd: In welke eerste baan ontdekte jij de kracht van écht meedenken met een klant?